تأثیر قصه درمانی بر کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی دانش آموزان مضطرب پایه چهارم ابتدایی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر قصه درمانی بر کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی و اختلال همبود در کودکان (10-9 ساله) بوده است. روش: بدین منظور در چارچوب روش پژوهشی نیمه آزمایشی 14 نفر از دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی دارای اختلالهای اضطرابی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. پرسشنامه علائم مرضی کودکان(csi4) مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام پیش آزمون، برنامه قصه درمانی به مدت 14 جلسه (هر جلسه به مدت90 دقیقه- دوبار در هفته) برای گروه آزمایشی اجرا شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نشانه های اختلالهای اضطرابی و اختلال همبود در کلّ  آزمودنیها پس از قصه درمانی کاهش معنادار داشته است. نتیجه گیری: قصه درمانی موجب کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی در کودکان مضطرب شده است؛ بنابراین می توان قصه درمانی را به مثابه یک فن اثربخش برای درمان اختلالهای اضطرابی کودکی به کار برد.